Toeval bestaat niet volgens sommige mensen. Het heeft zo moeten zijn. Dat hangt naar mijn idee wel heel dicht bij de Leer van het Voorbestemd zijn. Meestal is de hand van God daar een bepalende factor in. Toeval is naar mijn idee niet meer of minder dan dat wat je toevalt. En soms is dat een klein 'gelukje'. Bijvoorbeeld je gaat met je auto ergens naar toe. Parkeerplaatsen bij je bestemming zijn schaars. Net als jij aankomt, vertrekt er iemand. Je hebt onverwacht geluk en je kunt je auto meteen kwijt. Misschien is er een Parkeergod die gaat over automobiliteit en parkeerplaatsen. Die God moet het dan tegenwoordig wel heel erg druk hebben.
Ander voorbeeld: je bent bij de supermarkt en er zijn etenswaren in de aanbieding, waar je erg van houdt en die niet meer wekelijks op het menu staan, vanwege de prijs. Daar kan ik mezelf dan ook zo gelukkig mee prijzen. Ja zult u denken, maar je kunt ook de folders van alle supermarkten spellen en dat heb je nog veel meer geluk. Kan, maar het onverwachte maakt deel uit van het geluk.
Als arme studenten hadden we ooit heel veel geluk. We hadden met ons vijven een auto gekocht om mee op vakantie te gaan, naar Frankrijk. Nadeel er was maar een persoon met een rijbewijs. Hij wilde graag 's nachts rijden in verband met de vakantiedrukte. Hij had graag een navigator naast zich. Het was het pre mobiele telefoon tijdperk. Nadat we de bagage in de auto hebben gezet bleek er niet voldoende ruimte te zijn voor 5 personen. Twee meiden en een jongen gaan met de auto, zij vertrekken meteen. Twee jongens gaan liften, de volgende dag. We kwamen 's morgens vroeg aan op de camping, brak, duttend wachtend brachten we de dag door. Tenten waren opgezet. Toen lieten we voorzichtig doordringen dat ze misschien wel niet die dag zouden aankomen.'s Avonds toen wij op weg naar de kantine waren, kwamen zij de camping oplopen. Fris en fruitig. Zij hadden een lift gekregen van iemand die ook daar in de buurt moest zijn. Vanaf Amsterdam de Utrechtse brug in een keer naar zo'n 50 kilometer ten zuiden van Clermont-Ferrand. Dat ligt op 2/3 van Frankrijk. Dit mag je toch wel een toevalstreffer noemen, super mazzel.
En zo hebben we ook wel afgesproken om in het buitenland mensen te ontmoeten tijdens een vakantie. We spraken af dat we twee dagen achter elkaar 's middags en 's avonds op een markant punt in het stadje of het dorpje zouden zijn, meestal het gemeentehuis. En het is gelukt. Het liften is een manier van reizen die wat afzien vergt, en ik zou het nu ook niet meer doen. Maar de reizen die van toevalligheden aan elkaar hingen, leveren wel een mooi verhaal op. Zeg nou zelf.
