Voor mij hoort het regelmatig ritmisch tikken van de breinaalden van mijn moeder en mijn oudste zus tot mijn vroegste herinneringen. Mijn moeder en mijn zus zaten elk aan een kant van de kolenkachel, later gashaard. Ik vond het bere- gezellig.
Ik was dan ook blij verrast toen in de tweede klas, nu groep 4, nuttige handwerken op het rooster bleek te staan. Alleen toegankelijk voor meisjes, gerelateerd aan de latere moederrol. De jongens kregen handvaardigheid waarin techniek op de voorgrond stond. Ik genoot van alle onderdelen van het vak. Borduren, breien of haken, alles vond ik leuk. Toen ik vele jaren later als leerkracht op de basisschool ging werken, was het vak verdwenen.
Toch blijven er handwerkhypes voorbij komen op onder andere facebook. Op dit moment zijn het de windspinners, gehaakte wokkels, die draaien in de wind. Soms zijn ze uitbundig versierd met kralen. Lampjes zijn ook geen uitzondering. Qua patroon zijn ze niet erg ingewikkeld en je hoeft niet lange uren verbeten te haken voor een leuk resultaat. Het is een heerlijk ontspannen werkje, geschikt voor de vakantie. Op facebook is er een levendige uitwisseling in patronen. Ook kennis over materialen en de verkrijgbaarheid wordt gedeeld. Voor instructie kun je altijd terecht op Youtube, er zijn veel filmpjes te vinden voor allerlei creatieve activiteiten. Mocht je er niet uitkomen op Youtube dan kun je je hulpvraag nog altijd posten op facebook. Je krijgt gegarandeerd antwoord.
Ik moet zeggen dat mijn ik me zelf ook schuldig maak aan deze hype. Het is niet moeilijk, een windspinner is gauw klaar. Ik kan er mijn eigen twist aan geven, dus als cadeautje doen ze het goed. Een lekker handwerkje voor de zomer. In de winter brei ik wel weer, voor de trui en het thuisgevoel dat hoort bij de tikkende pennen. Maar eerst nog even gezellig na zomeren.
