Ook wel eens zin om nieuwe inspiratie op te doen? Een paar jaar geleden heb ik om die reden een cursus meditatief tekenen gevolgd. Voor mij is he een heerlijke rustgevende manier van tekenen. Aanvankelijk maakte ik kleine tekeningetjes, nu maak ik tekeningen van 50 bij 60 centimeter - wat je noemt een volwassen formaat.
Dit jaar neem ik de tekeningen mee naar de kunstroute in Heerhugowaard. Bij deze tentoonstelling is er direct contact met bezoekers. Dat is leuk, maar ook spannend. Hoe zal mijn werk ontvangen worden?
Ik heb mijn werk uitgestald op een aantal tafels tegen de muur. Zelf zit ik aan een tafel voor de uitstalling. Een vrouw komt met energieke tred de zaal in. Ze gaat in een stevig wandeltempo langs het werk van mijn collega's. Voor het mijne staat ze stil, ze bekijkt elk werk aandachtig. ' Prachtig', zegt ze en dat herhaalt ze bij elk werk. ' Prachtig, prachtig, prachtig' als een mantra. Dan kijkt ze me recht in mijn gezicht en zegt:' Wat is dit prachtig' Als mededeling. Ik bedank haar, vlot vervolgt ze haar weg.
Later op de ochtend komt een echtpaar op hun gemak de zaal binnen. Ze groeten mij en achter me schuifelen ze langs mijn werk, heel langzaam. Dan staan ze stil. Ik draai me om. Ze lijken verloren in een werk. ' Stille genieters?' Het is meer een constatering dan een vraag. Een zucht gevolgd door geknik.' Heeft u het zelf gemaakt? Wat een geduld! Echt heel mooi! Ik bedank hen voor het mooie oprechte compliment. Ze blijven nog even staan alsof het ze moeite kost om zich los te maken van het werk.
Ik kijk ze na. Ik ben overrompeld door wat er zojuist gebeurd is. Ik wist niet dat mijn werk zo kon raken.
