Afgelopen zondagmiddag heb ik samen met mijn man een rondje dorp/polder gelopen. Op mijn camera had ik de 35 mm lens gezet, met het idee om al het moois onderweg een beetje weids vast te leggen. En mooi is het momenteel, prachtig al het Fluitenkruid.
Fluitenkruid is elke lente de eerst-bloeiende Schermbloemige, het is een meerjarige, tot 1 meter hoge, rechtop groeiende plant, met veel mooi gras-groene, enigszins donzige, gesplitste bladeren, die op V-vormige varens lijken.
Lekker als fris-kruidige toevoeging in salades en een goede smaakmaker, bijvoorbeeld bij Sperzie-bonen en omelets, maar het smaakt ook heerlijk in soepen en ovenschotels.
De Scherpe Boterbloem zie je ook overal staan, fantastisch al dat geel.
De scherpe boterbloem behoort tot de ranonkelfamilie. “Ranunculus” betekent “kikkertje” in het latijn, dat slaat op de natte omgeving waarin je boterbloemen aantreft.
Samen met het Koolzaad en straks met de Zuring en grassen krijg je prachtige bermen.
Tijdens de wandeling van zes kilometer was de Obdammermolen vaak in het zicht.
De Obdammermolen is een poldermolen in Obdam. Hij bemaalt samen met een gemaal de Polder Obdam op de Raaksmaatsboezem. Het gebied van de huidige polders Obdam, Hensbroek, de Wogmeer, en Ursem, vormde in de 16e eeuw al een watergemeenschap. In 1659 scheidde Obdam zich af, waarna de huidige polder ontstond.
Naast de molen ligt het Kerkepad, ik ga ervan uit dat de kerkgangers vanaf de Berkmeerdijk hier gebruik van maakten. En ook de loopbrug over de Ringvaart zal in de route naar de kerk meegedaan hebben. Als je heen en terug naar de kerk gelopen had, waren de 10.000 stappen wel gehaald :-)
En zo vervolgden we onze weg, vooruit en achterom kijkend. Als je goed kijkt, zie je veel!
