Urvin
In 2021 werd er bij Urvin EORTH geconstateerd in 2 snijtanden en 2 kiezen. EORTH is een tandziekte, die pijnlijk is, en de hele tand en wortels aantast. Dat was wel even slikken, maar ze werden er meteen vakkundig uitgehaald, en Urvin kon weer verder. Maar of het dan klaar is, dat weet je niet. Afgesproken dat ik Urvin om het half jaar energetisch zou laten doormeten door Simone, zodat we het om tijd weten, en er wat aan kunnen doen. Vorige week was het zover, we moesten naar de kliniek, want het was niet goed met zijn tanden. Alle snijtanden, boven en onder moeten eruit. Een hele operatie.
En dan breng je je paard weg, 2 nachtjes blijven, dat was niet leuk. Voor hem niet, maar voor mij ook niet. Ik zie hem sinds we in de Wogmeer wonen de hele dag. Dus dat was even slikken. Ze maken dat in de kliniek vaker mee, dus we werden snel weggestuurd. Geen huilende mutsen gewenst. Hihi. Op woensdag mocht ik Urvin weer ophalen, dat ging ik alleen doen. 1,5 uur rijden naar Schalkwijk. Toen ik aankwam, kreeg ik een enorm grote hinnik, ik wist meteen waar hij was. Maar toen Urvin op de trailer mocht, liet hij mij duidelijk weten dat hij heel boos op me was. Hij kwam niet bij de trailer in de buurt. Normaal staat hij er binnen 1 seconden in. Nu moest ik toch echt eerst mijn excuses aanbieden voordat hij op de klep ging.
De rest van de kudde was blij hem te zien. En het is ontroerend om te zien dat hij gewoon uit Doortje haar mond mocht eten, want hij kon geen gras eten. Hooi heeft hij onbeperkt. De rest wil liever op het gras, maar gaan om beurten met Urvin bij de hooibakken hooi eten. Echt super lief. Hij staat ook op het gras, maar staat te kijken, tot dat 1 van de andere met hem mee loopt om hooi te eten. Geweldig hoe zo'n kudde werkt. De wonden in zijn mond genezen goed. En je hoopt dat hij straks ook weer gras kan eten. Tot dat ik de kudde op een ander landje liet vanmiddag. Urvin blijft voor me staan, en gaat met zijn mond naar het gras. Ik blijf even kijken, en zeg tegen hem, kan je al gras eten? En ja hoor, hij weet er gras vanaf te bijten, zonder snijtanden. Een week geleden de operatie ondergaan. Ik werd er even emotioneel van. Ik ben zo blij dat hij er nog is, dat hij er super uit ziet, en dat we over een paar weken ook weer samen gaan rijden in de bak, of wandelen in de Wogmeer, of nog even samen met Doortje een klein ritje kunnen doen. Hij is mijn grote harige vriend! Door dik en dun.
Het is een heel verhaal geworden, maar wilde dit toch met jullie delen.
